وحدت بین شیعیان و اهل سنت نیازی به دستوری از جانب شرع ندارد، بلکه کاملا مسئله‌ای عقلی است.
✍🏻 علی تبار
اویلان نیوز- ما معتقدیم که وحدت بین شیعیان و اهل سنت، یک مسئله عقلیست. چرا که عقل حکم می‌کند که فارغ از هرگونه اختلافات با هر سطحی، اصل اولیه در هر جامعه و هر حکومتی زندگی مسالمت آمیزانه‌ی افراد جامعه در کنار یکدیگر، تحت حکمرانی یک «ایدئولوژی واحد»، می‌باشد. لذا اولین مسئله برای زندگی‌ای بدون تنش و درگیری، «اصل وحدت» است.
🔸وحدت نیز به معنای عدم اختلاف، عدم بحث و گفتگو، عدم بیان اعتقاد و نظر خویش نیست، بلکه به معنای پرهیز از هرگونه توهین، بی احترامی، لعن و سب، برائت از یکدیگر و عقاید یکدیگر، در محیط عمومی جامعه است. زیرا اگر قرار باشد هر کس به موضوع اختلافی مد نظر خویش دامن بزند و از دیگری اعلام برائت کند، دیگر اساسا جامعه و حکومتی شکل نخواهد گرفت و بر اثر عملکرد های تنش‌زای افراد، اگر حکومتی هم مستقر باشد، اختلافات کمرش را خواهد شکست و درآخر آنرا از پای در خواهد آورد.
🔹لذا مسئله‌ی اختلاف، در هر جامعه‌ای امری طبیعی است؛ از کوچکترین اختلافات قومی و قبیله‌ای یا حزبی و سیاسی، تا حیاتی ترین اختلافاتی چون دین و مذهب در هر جامعه‌ای کاملا امری طبیعی تلقی می‌گردد.
🔸 آنچه که باید به آن توجه داشت این است که ما باید بیاموزیم برای یک زندگی جمعی با اهداف مشترک چگونه بدون تنش و درگیری در کنار یکدیگر زندگی کنیم و با مسائل رو‌‌به‌رو و آنها را حل و فصل کنیم، همچنین بیاموزیم که چگونه از اختلافات به نفع گفتگو و بحث مثلا به شکل حلقه‌های آزاد اندیشی برای کشف حقیقت و همدلی و همیاری بیشتر استفاده کنیم.
